Tematem przewodnim tegorocznego seminarium była rola nauki w procesie podejmowania decyzji i realizacji przedsięwzięć ograniczających ryzyko wystąpienia sytuacji kryzysowej. Spotkanie odbyło się w dniach 9-10 marca w Rzymie. Jego organizatorami byli: Komisja Europejska oraz Urząd Ochrony Ludności  Republiki Włoskiej.

Zrozumienie ryzyka katastrof w zarządzaniu kryzysowym jest jednym z priorytetów zarówno Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, jak i Ramowego Programu Działań na lata 2015-2030 w sprawie ograniczenia ryzyka katastrof z Sendai. Komisja Europejska cel ten realizuje m. in. poprzez  stworzenie i rozwijanie centrum wiedzy wspierające zarządzanie ryzykiem katastrof (DRMKC), dostępnego na stronie internetowej http://drmkc.jrc.ec.europa.eu. Narzędzie to umożliwia zapoznanie się ze stosowanymi w Europie rozwiązaniami i dobrymi praktykami w dziedzinie zarządzania ryzykiem. Stanowi także źródło informacji na temat realizowanych projektów oraz planowanych międzynarodowych  konferencji i warsztatów. Jednocześnie jest to platforma wymiany wiedzy i doświadczeń między światem nauki a administracją publiczną m.in. w zakresie oceny ryzyka zagrożeń.

Na wstępie spotkania Andrew Bower z Komisji Europejskiej omówił ramy polityki unijnej dotyczące zarządzania ryzykiem i potrzebę wzmocnienia współpracy państw członkowskich we wszystkich fazach zarządzania kryzysowego. Podkreślił rolę środowiska naukowego na poszczególnych etapach zarządzania ryzykiem, od jego oceny na potrzeby Centrum Koordynacji Reagowania Kryzysowego (ERCC), poprzez przygotowanie do osiągnięcia gotowości na zagrożenia aż do reagowanie w sytuacji kryzysowej.

Podczas seminarium przedstawiono wykorzystywane i projektowane narzędzia służące informowaniu o zagrożeniach, mające na celu wsparcie procesu podejmowania decyzji w kwestii udzielenia pomocy krajom dotkniętym skutkami katastrof. Jednym z nich jest system wczesnego ostrzegania Aristoteles. Projekt realizują instytucje naukowe z różnych państw, a jego ideą jest przygotowanie informacji dla Dyrekcji Generalnej ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (DG ECHO) Komisji Europejskiej już po 3 godzinach od wystąpienia zdarzenia wymagającego udzielenia pomocy międzynarodowej.

Kolejnym przedsięwzięciem, realizowanym od 2012 r. przez Komisję Europejską, we współpracy z Europejską Agencją Kosmiczną, jest serwis Zarządzanie kryzysowe (Emergency Management Service, EMS) w ramach programu Copernicus, który służy monitorowaniu środowiska i bezpieczeństwu publicznemu. Serwis umożliwia bezpłatny dostęp do danych satelitarnych przedstawiających potencjalne zagrożenia lub sytuacje kryzysowe. Zobrazowania satelitarne dedykowane są nie tylko dla fazy reagowania, ale także zapobiegania, przygotowania i usuwania skutków zdarzenia. Mogą być zatem wykorzystywane w procesie oceny ryzyka dzięki interpretacji i analizie zdjęć satelitarnych wykonywanych przez jednostki naukowo-badawcze współpracujące z administracją publiczną państw UE.

Jednym z ekspertów Komisji Europejskiej prezentującym rolę środowiska naukowego w zarządzaniu ryzykiem na przykładzie polskich doświadczeń była Beata Janowczyk, Szef Wydziału Oceny Ryzyka i Planowania Cywilnego Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. W wystąpieniu wskazała obszary współdziałania administracji rządowej z instytutami naukowymi, uczelniami wyższymi oraz operatorami infrastruktury krytycznej. Przybliżyła rolę RCB w prowadzonym procesie oceny ryzyka, a także omówiła krajową metodykę oceny ryzyka na przykładzie Raportu o zagrożeniach bezpieczeństwa narodowego. Podkreśliła wyzwania stojące przed państwami członkowskimi w  zakresie osiągnięcia zdolności zarządzania ryzykiem, rozumianej jako umiejętność do zmniejszenia ryzyka, dostosowania się do niego lub jego ograniczenia do poziomu akceptowanego.