Od lutego 2014 r. w krajach Afryki Zachodniej odnotowuje się zachorowania na gorączkę krwotoczną Ebola (Ebola Virus Disease, EVD). Do 5 października 2014 r. w Gwinei, Sierra Leone i Liberii odnotowano łącznie 8011 zachorowań, w tym 3857 śmiertelnych. W ww. krajach transmisja wirusa utrzymuje się na rozległych obszarach.
Zawleczony, pojedynczy przypadek zachorowania odnotowano również w Stanach Zjednoczonych. Zachorowanie wystąpiło u mężczyzny, który w okresie poprzedzającym wystąpienie objawów chorobowych podróżował do Afryki Zachodniej.
Pierwsze przypadki chorych zakażonych wirusem Ebola pojawiły się w Europie (Hiszpania). W Polsce do tej pory nie odnotowano tej choroby, niemniej kilkakrotnie pojawiały się przypadki chorych, u których podejrzewano zarażenie (badania ostatecznie wykluczyły Ebolę).
Obecnie Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) określają ryzyko zachorowania osób podróżujących do Gwinei i państw sąsiadujących jako niskie. Jednak, ze względu na obecną sytuację epidemiologiczną, zaleca się zrezygnowanie z podróży do krajów Afryki Zachodniej objętych epidemią. W razie konieczności odbycia podróży, zaleca się zachowanie wszelkich możliwych środków ostrożności.
Zachorowaniem zagrożone są osoby, które miały kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi zakażonych oraz bezpośredni kontakt ze zwłokami na obszarze, gdzie występują zachorowania na EVD. Chorobą można zakazić się również poprzez kontakty seksualne z pacjentami do siedmiu tygodni po ich wyleczeniu. Wirus Ebola nie przenosi się drogą kropelkową.
Objawy towarzyszące chorobie to gorączka (ponad 38,5°C), ból głowy, mięśni, gardła, dreszcze oraz ogólne osłabienie organizmu, które bardzo szybko nasilają się. Wraz z postępem choroby pojawiają się kolejne objawy takie jak wymioty, biegunka, wysypka, zaburzenia czynności nerek i wątroby, a w części przypadków krwawienia (wewnętrzne, jak i zewnętrzne).
Trzeba jednak pamiętać, że wyżej wymienione objawy mogą być wynikiem zwykłego przeziębienia, malarii, choroby nowotworowej oraz wielu innych chorób. Nawet w przypadku osoby mieszkającej na obszarach objętych chorobą lub odwiedzającej takie obszary, ryzyko zakażenia wirusem Ebola jest bardzo niskie, chyba że została ona bezpośrednio narażona na kontakt z płynami ustrojowymi żywej lub martwej osoby zakażonej bądź żywego lub martwego zakażonego zwierzęcia.
W celu zidentyfikowania choroby konieczne jest ustalenie czy:
- pacjent przebywał w regionie ogniska epidemicznego?
- pacjent miał kontakt z ciałami zmarłych osób lub padłych zwierząt albo z ich płynami ustrojowymi?
Zgodnie z zaleceniami WHO podróżujący do krajów, na terenie których stwierdzono ogniska gorączki krwotocznej powinni:
- unikać wszelkich kontaktów z osobami zakażonymi (chorymi lub ciałami osób zmarłych),
- unikać wszelkich kontaktów z dzikimi zwierzętami (w szczególności z małpami, gatunkami leśnych antylop, gryzoniami, nietoperzami), również z ciałami padłych zwierząt,
- nie spożywać mięsa dzikich zwierząt,
- dokładnie myć i obierać warzywa oraz owoce przed ich spożyciem,
- przestrzegać zasad higieny rąk,
- stosować zabezpieczenia podczas kontaktów płciowych,
- zrezygnować z odwiedzania miejsc, w których żyją nietoperze (np. jaskiń, kopalni, schronów).
W przypadku zachorowania w trakcie pobytu w Afryce Zachodniej należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską.
W przypadku, gdy po powrocie z podróży wystąpią objawy choroby lub gdy w trakcie pobytu w Afryce Zachodniej podróżny miał kontakt z osobą chorą, ciałem osoby zmarłej w wyniku tej choroby, chorym lub padłym dzikim zwierzęciem należy pozostać w domu oraz niezwłocznie skontaktować się z numerem 999 lub 112, poinformować o przebytej podróży i postępować zgodnie ze wskazówkami dyspozytora.
Więcej informacji na temat Eboli można znaleźć na stronie internetowej WHO, Głównego Inspektora Sanitarnego i Ministerstwa Zdrowia.
